Tatry z dziećmi - spacer Doliną Kościeliską

Tatrzańska Dolina Kościeliska to idealne miejsce do spacerów z dziećmi w każdym wieku. Stanowi również część wielu tras w wyższe partie gór. Dodatkową atrakcją jest udostępniona do zwiedzania Jaskinia Mroźna. Wszystko to powoduje, że Dolina jest jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc w Tatrach. Bywa więc w niej bardzo tłoczno.

Dolina Kościeliska ma ok. 9 km długości. Jej dnem płynie Potok Kościeliski. Łatwy dostęp do niego w wielu miejscach umożliwia odpoczynek na brzegu oraz ulubione przez dzieci moczenie nóżek i zabawę kamyczkami.

Wycieczkę rozpoczynamy w Kirach, dojeżdżamy tu busem lub podobnie, jak w przypadku Doliny Chochołowskiej własnym samochodem. Przy wejściu do Doliny kupujemy bilet do TPN, stawiamy pieczątkę w książeczce i ruszamy zielonym szlakiem.

Droga jest w przeważającej części płaska lub z niewielkim wzniesieniem. Dlatego też wielu rodziców decyduje się na przyjazd z dziecięcymi wózkami. Z myślą o tych rodzicach, przygotowano dzisiejszą propozycję, która nie obejmuje tras do Jaskini Mroźnej, Wąwozu Kraków i Smreczyńskiego Stawu.  

Zaraz po rozpoczęciu wędrówki dochodzimy do skalnego zwężenia Niżnej Bramy Kościeliskiej. Po jej minięciu wchodzimy na polanę nazwaną Wyżnią Kirą Miętusia. Prowadzony jest na niej tzw. wypas kulturowy, napotykamy więc tutaj stada owiec. Stoi w tym miejscu bacówka, w której wyrabiane są oscypki, bunc i żentyca. Kupione w tym miejscu z pewnością są świeżo zrobione.

 

Potok Kościeliski przecina zielony szlak w siedmiu miejscach, w każdym przechodzimy po małych mostkach. Pozwólmy policzyć małemu wędrownikowi wszystkie mostki w drodze na Halę Ornak. 

Po ok. godzinie dochodzimy do Polany Pisanej, popularnego miejsca odpoczynku przy Potoku. Tu kończą swą trasę dorożki konne. Pozostało już tylko ok. trzech kwadransów, aby dojść do schroniska na Hali Ornak. 

Schronisko na Małej Polance Ornaczańskiej jest małe i w sezonie zawsze zatłoczone. Jednak przed nim ustawione są liczne ławy, zatem jest sporo miejsca na odpoczynek. 

Droga powrotna do Kir zajmie nam niewiele mniej czasu - w sumie ok. 1,5 godz. Chyba, że poddamy się urokom przyrody i będziemy się częściej zatrzymywać. Ponieważ trasa jest - mimo swej długości - naprawę niemęcząca, pozwólmy dzieciom przyglądać się potokowi, skałkom, licznym kwiatom i owadom. Pozwólmy nawet powdrapywać się na małe skałki wzdłuż szlaku, a z pewnością będą wyprawę tę pamiętać lepiej.

Łączny czas przejścia ok. 3 godz 15 min.

 Oprac. z pomocą przewodnika ExpressMap "Tatry Zachodnie polskie i słowackie".